اسیلاتورها
اساس کار اسیلاتور LC
وظیفه اسیلاتورها، تبدیل ورودی DC (منبع ولتاژ) به خروجی AC (به شکل موج) است. خروجی اسیلاتور، ممکن است انواع مختلفی از شکل موج با فرکانس‌های مختلف باشد. این شکل موج خروجی، بسته به کاربرد ممکن است پیچیده یا یک موج ساده سینوسی باشد.
از اسیلاتورها در بسیاری از تجهیزات آزمایش استفاده می‌شود. در این حالت، شکل موج خروجی ممکن است موج سینوسی، مربعی، دندان اره‌ای، مثلثی یا قطار پالس با پهنای ثابت و متغیر باشد. از اسیلاتورها در مدارهای «فرکانس رادیویی» (Radio Frequency) نیز استفاده می‌شود. اسیلاتورهای LC مشخصات نویز فاز مناسبی دارند و به آسانی در مدار تعبیه می‌شوند.
اساس کار اسیلاتور LC
اسیلاتور LC، اساسا یک تقویت‌کننده با فیدبک مثبت یا «فیدبک بازتولیدی» (Regenerative Feedback) است. یکی از مشکلات معمول در طراحی مدارهای الکترونیکی، متوقف کردن نوسان تقویت‌کننده‌ها و واداشتن اسیلاتورها به نوسان است.
اسیلاتور LC به دلیل غلبه بر تلفات موجود در مدار تشدید فیدبک خود، کار می‌کند. انرژی DC در فرکانس مورد نیاز به «مدار تشدید» (Resonator Circuit) اعمال می‌شود. در این حالت، مدار تشدید می‌تواند خاصیت سلفی، خازنی یا سلفی – خازنی پیدا کند. به عبارت دیگر، اسیلاتور LC یک تقویت‌کننده است که از فیدبک مثبت اسیلاتورها برای تولید موج با فرکانس مطلوب در خروجی خود استفاده می‌کند و نیازی به سیگنال ورودی ندارد.
بنابراین، اسیلاتور LC یک «مدار خود نگهدار» (Self Sustaining Circuit) است که در خروجی خود، شکل موج متناوب در یک فرکانس مشخص تولید می‌کند.اسیلاتورها
برای اینکه یک مدار الکترونیکی نوسان کند، باید مشخصات زیر را داشته باشد:
- تقویت‌کننده سیگنال باشد.
- فیدبک مثبت یا بازتولید داشته باشد.
- شبکه فیدبک در فرکانس معینی کار کند.
اسیلاتور LC، یک تقویت‌کننده حلقه باز و یک تقویت‌کننده سیگنال کوچک در فیدبک خود دارد. برای شروع به کار اسیلاتور، بهره تقویت‌کننده حلقه باز باید برابر یک یا کمی بزرگتر از آن باشد. اما برای ادامه کار اسیلاتور، متوسط بهره حلقه باید برابر با یک باشد. علاوه بر اجزای راکتیو، یک اسیلاتورها تقویت‌کننده مانند تقویت‌کننده عملیاتی یا ترانزیستور دوقطبی نیز مورد نیاز است.
انرژی منبع DC توسط اسیلاتور در فرکانس معین به انرژی AC تبدیل می‌شود. بنابراین، اسیلاتور LC بر خلاف تقویت‌کننده، احتیاج به منبع ورودی AC ندارد.
بهره اسیلاتور بدون فیدبک
فرض کنید که اسیلاتور، شبکه فیدبک ندارد. در این حالت، بهره اسیلاتور عبارت است از:
که در آن AVAV، بهره ولتاژ حلقه باز است.
بهره اسیلاتور با مدار فیدبک
حال فرض کنید که اسیلاتور مدار فیدبک دارد. بهره نوسانگر در این حالت به صورت زیر به دست می‌آید:
که در آن، ββ «کسر فیدبک» (Feedback Fraction) و AβAβ بهره حلقه، (1+Aβ)(1+Aβ) ضریب فیدبک و GvGv بهره حلقه بسته است.
همانطور که گفته شد، اسیلاتورها مدارهایی هستند که یک ولتاژ پیوسته با فرکانس معین در خروجی خود تولید می‌کنند و از سلف، خازن یا مقاومت تشکیل شده‌اند. این عناصر به همراه شبکه فیدبک، یک مدار تانک تشدیدی LC ایجاد می‌کنند که انتخاب‌گر فرکانس است.
شبکه فیدبک، یک مدار تضعیف‌کننده با بهره کمتر از یک است. به این ترتیب، می‌توان گفت که کسر فیدبک اسیلاتورها کوچکتر از یک است (β<1β<1). در صورتی که بهره حلقه بزرگتر از یک باشد (Aβ>1Aβ>1)، اسیلاتور شروع به کار می‌کند. با ادامه کار اسیلاتور، بهره حلقه به یک برمی‌گردد (Aβ=1Aβ=1).
فرکانس اسیلاتورهای LC، با استفاده از یک مدار سلفی – خازنی (LC) تشدیدی یا «تنظیم‌شده» (Tuned Circuit)، قابل کنترل است. فرکانس خروجی را در این حالت، نام «فرکانس نوسان» (Oscillation Frequency) می‌نامند.
اگر شبکه فیدبک اسیلاتور، راکتیو باشد، زاویه فاز فیدبک تابعی از فرکانس خواهد بود. این زاویه، «جابجایی فاز» (Phase Shift) نام دارد.
اسیلاتورها (نوسانگر) چگونه کار می‌کنند؟
همه ما بارها از اصطلاح اسیلاتور و اندیکاتور استفاده کرده ایم.
اسیلاتورها یا نوسانگر به مجموعه ای از اندیکاتورها اطلاق می شود که هدفشان درک و سنجش میزان هیجان خریداران و فروشندگان است.
در حقیقت اسیلاتورها سعی دارند دماسنج هیجانات خریداران و فروشندگان فعال در سهم باشند
و ما را از میزان هیجان خرید و فروش حاضر در معاملات آگاه کنند.
تفاوت اندیکاتور و اسیلاتور
- اندیکاتورها تغییرات اسیلاتورها خود قیمت را نشان می دهند
با توجه به گذشته و تاریخچه قیمت گراف هایی را برای ما ترسیم می کنند
که متوسط حرکت قیمت را در گذشته با عناوین مختلف به اسیلاتورها ما نشان می دهد.
- اما اسیلاتورها تغییرات نوسانات قیمترا نشان می دهند،
ابزاری هستند که با توجه به گذشته و تاریخچه قیمت و حجم معاملات با هم و یا به تنهایی گراف هایی را برای ما ترسیم می کنند
که رفتار گذشته قیمت و یا حجم و یا ترکیبی از آنها را با عناوین مختلف به ما نشان می دهند.
اسیلاتورها چگونه کار می‌کنند؟
اسیلاتورها معمولاً در کنار دیگر اندیکاتورهای تکنیکالی برای تصمیم‌گیری صحیح معاملاتی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
تحلیل‌گران بیشترین میزان کارایی اسیلاتورها را زمانی می‌دانند که در یافتن روند سهام یک شرکت یا یک ارز با مشکل روبرو شوند.
مثلاً زمانی که سهام یک شرکت یا یک ارز در وضعیت افقی (بدون روند) معامله می‌شود.
انواع اسیلاتورها:
- اسیلاتور استوکاستیک (stochastic oscillator)
- شاخص قدرت نسبی (Relative Strength Index – RSI)
- شاخص تغییرات (Rate of Change – ROC)
- و اندیکاتور شاخص جریان پول (Money Flow Index – MFI)
برای خرید ارزهای دیجیتال و دریافت تخفیف کارمزد از صرافی کوینکس از این لینک برای ثبت نام استفاده نمایید.
اسیلاتور یا نوسان ساز چیست ?
اسیلاتور به قسمتی از مدارات الکترونیک گفته می شود که خود یک مدار مجزا می باشد و وظیفه آن تولید امواج فرکانس بالا برای حمل امواج حاوی اطلاعات می باشد ، در الکترونیک به عمل سوار کردن موج حامل اطلاعات بر روی موج حامل عمل مدولاسیون گفته می شود که هدف اصلی از این کار افزایش برد فرستنده ها و کاهش طول آنتن ها می باشد ، لذا برای انجام عمل مدولاسیون در مدارات الکترونیک نیاز به موج حامل و موج پیام داریم که موج حامل شامل یک سیگنال فرکانس بالا می باشد که اکثرا سینوسی می باشد ، و این موج توسط مدارات اسیلاتور یا نوسان سازها در مدارات تولید می شود .
انواع اسیلاتور ها
- نوسان ساز هارتلی – سینوسی
- نوسان ساز آرمسترانگ – سینوسی
- نوسان ساز کولپیتس – سینوسی
- مولتی ویبراتور مونوآستابل ( 1 حالته ) – مربعی
- مولتی ویبراتور بای آستابل ( دو حالته) – مربعی
کاربرد اسیلاتورها
1 – استفاده برای عمل مدولایون
2 – استفاده برای نوسان سازی رادیویی
3 – استفاده برای مدارات اینورتر ولتاژ
4 – استفاده برای راه اندازی میکروکنترلرها و پردازنده ها
5 – تعیین فرکانس کاری و سرعت پردازنده ها
و . . .
